Nesta obra de Xosé Lois García, onde nos achega material documental inédito sobre o poeta do Courel, podedes ler o que Uxío pensa de vós. Velaquí tedes algúns fragmentos:
Despois de tantos facendo as Letras Galegas, quero decir facendo o "Rito das Letras Galegas", seméllame que iste recital da miña obra poética non é tal senón o recital da obra dun poeta antigo ou polo menos doutra época. Tan distante se puxo esta Galicia d'hoxe do mundo actual da mocedade dos meus soños e dos que a soñaron conmigo, dos que a soñaron outra (...).
Por eso vosa é xa toda a responsabilidade do voso futuro. (...)
Sólo tendes a vosa mocedade. O tesouro perdedizo da vosa mocedade. E a tiberdade de atopar o soño que ninguén vos trasmitiu. O soño da patria. O soño do home humán, o soño dun futuro certo que algúns non sei onde sacamos.
Pero eu xa cáseque son sólo memoria e hoxe todo o mais que podo sr é memoria do que foi o meu canto, que reperirei coma se fora de outro (...). Por un poeta que soñou Galicia, que levou Galicia como única cousa...
Por eso quizaves encontraredes estas palabras xa doutro tempo.
Eu mesmo me pasmarei, me sorprenderei, das que foron miñas palabras tanto coma vos. I é que xa non son miñas senón de quen as reciba e as pase a outros. De alguén, que podedes ser vós, se asumides a responsabilidade de Galicia."
Tedes Uxío Novoneyra. Home e terra na exposición da entrada. Pedídenolo en préstamo na biblioteca.
